آیا واژه زمان پارسی است؟

Question

درود بر شما آیا واژه زمان پارسی است؟

Answer 1

درود بر شما

واژه ی زمان یک واژه ی ایرانی است که به زبان عربی نیز راه یافته است و اکنون آن را واژه ای همسان و هم ریشه میان زبان عربی و پارسی می دانند .می توان بر پارسی بودن این واژه گمان بیشتری برد .

زمان در زبان پارسی هم معنی نیز دارد : گاه - هنگام - دم
واژه هایی با ریشه ی یکسان (مشترک) در میان زبان پارسی و عربی بسیار است که با اندکی تیزبینی می توان بخوبی از ریشه ی نخستین آن آگاهی یافت . برای نمونه واژه ی دین که یک واژه ی مشترک در دو زبان است و ریشه ی آن به زبان اوستایی می رسد بنابراین از زبان های ایرانی به زبان عربی راه یافته است .

Comments

گاه به مانیک زمان نیست  و نباید برابر با زمان به کار رود. دم تنها برابر با نَفَس  است و برابر با زمان نباید به کار برود. هنگام نیز درستانه برابر با زمان نیست.

---

چنین می‌نماید که زمان همان دمان است که برابر «دم ها» باشد. «نفس» هم می‌توانسته یک سنجش‌افزار برای زمان بوده باشد. چنانکه در چکامه‌ها هم بجای هرگاه « هر نفس» بکار رفته است.
همچنین گویا در باستان، زروان هم‌مانیک با زمان بوده است و شاید این دگرگونی دمان به زمان با نیمنگاهی به آن واژه بوده باشد.

Answer 2

time

در فرهنگ دکتر حیدری ملایری برای این واژه برابرهای زیر پیشنهاد شده است :

زمان، گاه، وقت (وخت)، تامن 

برای آگاهی بیشتر به پبوند زیر بنگرید : http://dictionary.obspm.fr/index.php?showAll=1&&search=&&formSearchTextfield=time&&page=3

 

Answer 3

درود

بیگمان واژه زمان پارسی است.

از ریشه زَم

همچنین واژه زمین از همین ریشه است

در کهن روزگاران به گاه،وخت(وقت) همان زمان میگفتند و به مکان زمین میگفتند.

نام راستین گویال زمین در متن های کهن زامیاد بوده است.

هنوز هم زبانزد زمین و زمان در میان مردم رواگ(رواج) دارد.