درود بر شما
فردوسی بزرگ در شاهنامه از واژگان بیگانه نیز بهره برده است اما نیک است به چند نکته اشاره کنیم :
1 - برخی از بیت هایی که واژگان بیگانه در آنها آمده است ، از فردوسی نیست. ( نه به آن دلیل که فردوسی هرگز واژگان بیگانه بکار نبرده است )
2 - شمار بسیاری از واژگانی که ما امروزه آنها را عربی می پنداریم ، ریشه ی ایرانی دارند و پس از اندرشدن به زبان عربی ، دیگربار به زبان پارسی بازگشته اند و اندکی چهره ی عربی گرفته اند ، بنابراین ما آنها را عربی می پنداریم که چنین نیست . ( مانند واژه ی فردوسی که در قرآن کریم آمده و از واژه ی پردیس ایرانی گرفته شده است )
3 - برخی از نویسندگان نسخه های شاهنامه کوشیده اند بجای واژگان بیگانه ای که سروده ی خود فردوسی بوده اند ، واژگانی پارسی بنشانند و نشان دهند که فردوسی واژه ی بیگانه ی بکار نبرده و برخی دیگر نیز واژگان کهن ایرانی را که از سوی فردوسی بکار گرفته شده اند را ( به شوند نشناختن واژه و معنی آن ) با واژگان بیگانه جایگزین کرده اند . ( برای دستیابی به گفتار درستین فردوسی می شاید و می باید به نسخه ی ویرایش شده ی استاد خالقی مطلق بنگریم )
4 - بر بنیاد پژوهش های استادان شاهنامه پژوه ، شمار واژگان عربی در شاهنامه 700 یا 800 واژه و کمتر از 5% از کل متن شاهنامه می باشد.
5 - با نگرش بر اینکه شاهنامه یک سروده ی پهلوانی (حماسی) می باشد ، بنابراین گفتاری بلند بر بنیاد واژگان ایرانی را نیازمند بوده است که فردوسی بزرگ به بهترین گونه اینکار را بانجام رسانیده است و با این کار گنجینه ای بسیار ارزشمند از واژگان کهن ایرانی را برای ما پاسداری کرده است .
6 - نکته ی بسیار ارزشمند دیگر این است که فردوسی بزرگ با آنکه از اندک واژگان بیگانه در شاهنامه بهره برده است اما هیچ کجا ساختار زبانی بیگانه را بکار نگرفته است و واژگان بیگانه را با ساختار زبان پارسی بکار برده است .
mziefum1372 