آیا «دین»‌ واژه ی پارسی سره است؟

Question

می دانم که نسک «دینکرد»‌ به زبان پهلوی است. اما می خواستم بدانم آیا ریشه این واژه در پارسی باستان است یا برگرفته از زبان های سامی (آرامی، عربی و مانند آن) است؟

Answer 1

درود بر شما

دین یک واژه ی ایرانی است و ریشه در زبان کهن اوستایی دارد . دین ، دیگرگون شده ی واژه ی دئنا است . این واژه به معنای وژدان و اندیشه است که سپس معنی راه و روش و آیین را نیز بر خود گرفته است .

واژه ی دین به زبان های دیگر نیز راه یافته است و در زبان عربی بسیار جاافتاده است بگونه ای که در قرآن کریم نیز بسیار بکار رفته است .

 

Answer 2

دو واژه ی دین هست : یک-ی سامیک به مانیک قانون؟ دیگر-ی ایرانیک که پیشتر به مانیک وجدان و دین (نه به مانیک-ی که امروزه برای دین به کار بریم) بود

Comments

این کمی عجیب به نظر میاد. منبع سخن شما چیه؟‌

---

در زبان اوستایی واژه ی دَئِنا که در پهلوی و پارسی دین است.

---

داد به مانی قانون است نه دین.

Answer 3

درود بر شما دوست گرامی 

ریشه واژه دین از دئنا اوستایی است همچنین دان و دین دو ریشه ایرانی و آریایی استند و از نگر مانا کمی با هم ناهمسانند.

دانستن به مانای آگاهی گرفتن و آموختن بیرونی است. آموزش از کسان دیگر و یا خرد همگانی.

دینستن به مانای آگاهی گرفتن و آموختن از درون است.

آموزش از درون خود و خرد اهورایی (فروهر).

Comments

«دینستن» از کجا آمده است؟

---

درود اهورا بر شما و خردتان

کارواژه ای خودساخته است که میتوان از آن بهره گرفت.

زبان پارسی بسیار زایا و خوش آهنگ است، اگر کسی ساختار درست و سهیگ آن را دریابد میتواند واژگانی بیهمتا بسازد و فهماک(مفهوم) را بسیار ژرف و انگ(دقیق) بازگوید.