واژگانی که در پایان "ه" دارند را چگونه بخوانیم؟

Question

درود بر شما واژگانی که در پایان "ه" دارند را چگونه بخوانیم. اَ یا اِ ؟ نمونه : خانه - ستاره - همیشه - شده من از برخی افغانی ها به گونه اَ شنیده ام و همچنین کرد ها نیز همین گونه سخن می گویند.

Answer 1

پرسش-ی به جاست.
پارسی تاجیکی اندر افغانستان و تاجیکستان و ازبکستان هنوز مانند میانی پارسی (پهلوی) مانده است. لهجۀ تهرانیهاست که به همۀ مردم ایران زور شده است. اندر خراسان ایران نیز پایان واژه ها اَ a است. تا اندازه ای مانید (تقصیر) نویسمان عربی نیز است. چنان که نمونه وار برو berav را boro گوییم و خوانیم. بیشتر از نود بَرسَد (اندرسد) واژگان پایانشان اَ دارند به جز برخ-ی واژگان مانند به beh، چه ce، که ke، مه meh، گره gereh ... . ندانم چرا برخی از آموزگاران با بد خواندن واژگان-ی مانند  خواندنِ شده šoda به گونۀ šodeh (یک «ه» 'h' نیز به پایان واژه میافزایند) نادانی  خویش را آشکار کنند. همۀ این واژگان اندر میانی پارسی به ak انجافتندی (انجام میافتند .انجام بن اکنونِ انجافتن) اندر پارسی «ک» سترده شده است باز ناچارانه هنگام الفنج بنداندن دوباره میبازگردد و به «گ» گهولد (تبدیل). بنده - بندگ - بندگان . باید اَگ ag خوانده شود نه اِگ eg .
bandAgân na bandEgân

Comments

درود 

به نگر من واژه الفنج کمی در گویش و خوانش سخت است و بهتر است واژه ی جم که خود پارسی است را بهره بگیریم.

جمع واژه ای اربیده(معرب) از جم پارسی است.

جم در پارسی به دو مانا(معنی) است.

یکم: شکوه/دوم: گردهمایی

جَمع

واژه ای ست پارسی که اَرَبیده شده و وات " ع" یکی برای لَفزِش یا تلفظ و واگویی آسان تر و دیگری چون در زبان اربی می خواستند سِتاک یا ریشه دست کَم سه تایی یا ثلاثی باشد به آن " ع " افزوده و اِزافه ( اضافه ) شده،

در اسل ( اصل ) از گام ، کام و هم ریشه با :

انگلیسی : come

آلمانی : kommen

می باشد و این جور جَمع ( جَئم ) را می فهمیدند : به هم رسیدن و گِرد هم آمدن ، گامیدن ، کامیدن ، آمدن

جَمشید : جَم - شید هم که سازنده نخستین شهر بود کاری کرد که همه جَم شُدند ( جَم شَوید ، جَم شید ) اگرچه شید به مینه ی روشنایی و نور هم گفته شده که می تواند مینش دوم آن باشد.

ما از دو وات " ج و م " سه واژه داریم که با سه سِدادار گوناگون اَدا می شود :

جَم : با آوای کوتاهِ : اَ

جَئم ( جَمع ) : با آوای کوتاه کِشیده : اَاَ

جام : با آوای بُلند : آ

می توان از جَئم کارواژه ساخت :

جَئمیدن ، جَئماندن یا جَمئیدن ، جَمئاندن

همچنین میشود از ریشه اد که ریشه ای ایرانیست بهره برد.

اَدِستن،اَدِفتن،اَدِش = to add

{واژه �اَد� یا �اَذ� در پهلوی اشکانی یک حرف اضافه و به معنای با، به همراه، به علاوه و . . . است}

بن مایه: دستور زبان پارتی، حسن رضائی