+2 تراز
1,027 بازدید
آغاز گفتمان ژوئن 5, 2016 در زبان و گویش از سوی (301 تراز)

در این جستار به بررسی برخی نمودهایِ سره گرایی خواهیم پرداخت. از این رو نخست سَره گرایی را تعریف می کنیم. سره گرایی به معنای خودداری از به کار بردن واژگان بیگانه به ویژه واژه های عربی و جایگزین کردن آن ها با واژه هایِ پارسی است. ویژگی فَریست (عمده) سره گرایی، راندن واژه های عربی از زبان فارسی است آن هم تنها به دلیل عربی بودن آن واژگان. رویکردی که بر هیچ پایه ی زبانیکی استوار نیست. در برابر سره گرایی گرایش دیگری هست که می توان آن را فارسی گرایی یا پارسی گرایی نامید. دیدگاهی میانه روتر. میانه رو بدین معنا که باید به فارسی برتری داد اما نباید واژه هایِ عربی در فارسی را به هر بهایی کنار گذاشت، چرا که این واژه ها فارسی شده اند. به ویژه اینکه ادبیات کلاسیک ایران با این واژه ها نوشته شده است. گرچه هر یک از این دو  گرایش جنبه های مثبت ویژه ی خود را دارند اما هیچکدام به پرسمان و مسئله ی بنیادی زبان فارسی – که در زیر بدان می پردازیم - نمی پردازند. در کنار این دو گرایش، گرایش سومی نیز مطرح است. پیروان این دیدگاه بر این باورند که نباید در زبان دخالت کرد. بلکه باید زبان را به حال خود رها کرد تا به گونه ای زاستاری (طبیعی) دگرگون شود و پیشرفت کند. این گرایش که سخت بوی کهنگی می دهد بسیار از واقعیت به دور است. چرا که می دانیم مفهومی به نام زبان زاستاری هستی ندارد و هیچ زبان توانمندی نیست که نتوان در آن ردپایِ دخالت هوشمندانه ی انسان را نیافت. تمامی زبان های اروپایی در پی دخالت و تصمیم دانشمندان ، نویسندگان و زبانشناسان از سده ی 17 ام به این سو به توانایی کنونی خود رسیده اند. برای نمونه زبان آلمانی زبانی است نیمه مصنوعی. زبان نروژی نوین صد در صد ساختگی (مصنوعی) است. در اینکه سره گرایی از پارسی خواهی و ایران دوستی، که بسیار ستودنی است، سرچشمه می گیرد هیچ شکی نیست. سره گرایی فریادی است به بیدادی ویران گر که زبان عربی در طول سده ها بر پارسی رانده است. کوششی است برای پدافند از پارسی. با این همه سره گرایی نمودهای منفی بسیاری نیز دارد. یک مورد یادکردنی نپرداختن به نیازهای واقعی زبان پارسی و نداشتن دقت بایسته در گزینش برابرهای پارسی است. برای روشن تر شدن این ادعا نخست باید این پرسش را در پیش نهاد که آیا با کنار گذاشتن و بیرون راندن واژه های عربی و جایگزین کردن واژگان پارسی، پرسمان های زبانی پارسی حل می شوند ؟

1 پاسخ

0 تراز
پاسخ داده شده ژوئن 5, 2016 از سوی (4,340 تراز)
زبان نروژی را نتوان سدبرسد ساختگی دانستن شاید کمتر از 60 یا 50 بَرسَد. چون اینگونه با لُژبان و کلینگون و دیگران که 100% ساختگی اند برابر شود.
0
دارای دیدگاه ژوئن 7, 2016 از سوی (301 تراز)
منبع این ادعا معتبر است .

گفتمان های پیشنهادی

+1 تراز
0 پاسخ
آغاز گفتمان ژان 23, 2022 در واژه شناسی-ریشه شناسی از سوی آرشا (1,167 تراز)
+3 تراز
0 پاسخ
+2 تراز
0 پاسخ
آغاز گفتمان نوامبر 17, 2022 در نسکشناسی پارسیک سره از سوی فرزاد بتهایی
+1 تراز
3 پاسخ
+1 تراز
1 پاسخ
آغاز گفتمان مارس 24, 2016 در نسکشناسی پارسیک سره از سوی ВОСПУҲР (4,340 تراز)
...