درود بر هم میهنان فرهیخته و پایندگان زبان پارسی رسا
همانگونه که می دانید در دین دبیره اوستا دو گونه : و ، او ، ای ، سه گونه : ش ، خ می باشد که این فراوانی واج ها به توانمندی زبان اوستایی و یادگیری بسیار آسان آن یاری رسانده و این دبیره را یکی از بهترین دبیره های گیتی ساخته و اگر این شیوه نگارشی در سرزمین های ایران بزرگ روایی داشت ، امروز زبان پارسی سرآمد زبان های جهانی می شد ، از اینرو بایسته است که واج " ذ " در زبان ما کاربرد داشته باشد .
برای شکوفایی زبان پارسی تنها راه روشن : یاری گرفتن از سرچشمه خروشان آن که همان اوستا و پهلوی بوده ، می باشد ، پس ناهمسویی ها را کنار بگذاریم و با هم افزایی بر بالندگی این کهن نماد آریایی بکوشیم.