ایرانیان, گذشته از زنان قانونی خود ، دیگر کنیزکان خود را هم ، بسختی می پایند .زنان آنها پشت دیوارهای خانه و بدور از چشم دیگران زندگی می کنند و هنگام سفر ، درون ارابه هایی کاملا پوشیده می نشینند .
پی یر بریان ، (1385) - امپراتوری هخامنشی جلد 1 – ترجمه ناهید فروغان
...............................
زنان ایرانی برهنگی و تن نمایی را زشت و ناروا می شمردند ، ازین روی جامه های دو تکه ی بلند ، چین دار و گشادی می پوشیدند و گهگاه پارچه ی نازک و بلندی که چادر نام داشت را روی سر و جامه ی بلند و چین دار خود می افکندند .
جلیل ضیاپور (1347) – پوشاک زنان ایران از کهن ترین زمان تا آغاز شاهنشاهی پهلوی
...............................
هنگامی که فرهاد چهارم در نبرد با هم آورد خود تیرداد ناتوان شد ، پیش از گریختن ، همه ی زنانی را که همراه خود داشت از ترس آنکه مبادا بدست دشمن افتند ، به کام مرگ فرستاد !
تاریخ ایران باستان – ج 3 ص 2378