درود بر شما
عزیزان دل در مورد بیت شعر// هوای شترکوه و...//بنده حقیر چیز دیگری بیاد دارم ....
حواله سال 1350عمویبزرگم که متولد 1299بود در باب آبوهوای پارس از قول شعرا چنین میگفت ..
هوای شترکوه و دشت کیان
مرا خوش تر آید ز مازندران
بااین تفسیر که دشت کیان همان دشت مقابل تخت جمشید است که کل منطقه پل خان و آهو چرا و پتروشیمی به سمت سد داریوش که حدود سی پارچه ده و روستا در این دشت مستقر است شامل میگردد و کوهی هم شبیه کوهان شتر در آن است که شتر کوهش نامند و چنان آب و هوای معتدل و خوبی دارد که شاعر این را بیش از شمال پسندیده است و تا حدودی در ذهن دارم که احتمالا این شعر از مرحوم لطفعلی صورتگر باشد ...
همو که سروده ..
هر باغبان که گل به سوی برزن آورد
شیراز را دوباره به یاد من آورد