چه خوب که شما دانایید و فرزانه و پارسی دری میگویید و میدانید که پارسی دری شاخه ای از پارسی است و چون ابلهان دری را تنها ستون پارسی نمیدانند -
انک بر سر سخن رویم بر گرفتن هر واژه ای که در زبانهای پارسی آمده است در خورست چه پهلوی باشد چه سغدی و چه بلخی و چه تهاری و چه آذری باستان و دیگر آنکه خوانش پهلوی بر چندین گویش بوده که اینک دو گویش آن را رواج داده اند یکی آنکه خراسانی و سپاهانیست و گویش اشکانیاش گویند و نشان ان گفتن ت به دال و زا به ج و یا ٓژ و خ به ه است وهم اکنون بلوچان و کرمانجیان به دو شاخه ان سخن گویند و دیگر گویش دیگرش است که دال را چون دری گویند و درود را درود و بود را بود گویند میتوان آن واژگان گرفت و با گفتار دری انرا نوشت و گفت - چون درود و درره باد (در ره خدایت نگاهدار باد ) - این واژگان را میتوانید هم از نبشتک های پهلوی بگیرید و هم از سخنان بلوچان و با نگرش و با پالایش بیشتر از گفتار کرمانجیان نیز بهوش باید بود که گفتار دگرگون شده بازاریان و فرومردمان را دوباره به شیوه درست ان نوشت که کار سخن خردداشتن از نابخریدیست و باید دانست که نه دری فرزند پهلویست و نه اوستایی پدر پهلویست همه فرزندان پارسی بزرگند یکی خرد تر و یکی کهنسالتر -
زبان دری پیش از اسلام بر کار امد و واژگان تازی تا سده ها پس از ان به زبان دری و پهلوی نیامدند گرچه یاوه سرایان پیوسته ژاژ میخایند و همه چیز را به رفتن یزدگرد باز میبندند