داده های تاریخی نشان می دهد که رنگ بنفش یا ارغوانی در ایران باستان از ارج و ارزش والایی برخوردار بوده است . این رنگ ویژه ی پوشش ها و درفش های بزرگان ایران بوده است .رنگ بنفش هیجانانگیز است و از دید روانی به رفتار انسان تندی و شتاب میبخشد. از اینرو در شاهنامه رنگ درفش بسیاری از جنگجویان، بنفش است. یک نمونهی آن، درفش بنفش رستم است که بر زمینهی آن پیکر اژدها نقش شده است.
در شاهنامه 89 بار واژهی بنفش آمده است. از همه شگفتتر آنکه گاه از واژهی بنفش برای برآمدن یا فرورفتن خورشید بهره برده شده است.
اشاره به درفش بنفش رستم :
چو افراسياب آن درفش بنفش
نگه كرد بر جايگاه درفش
بدانست كان نامدار رستم است
سرافراز و از تخمه نيرم است
رنگ بنفش رنگ پسندیده ی هخامنشیان
"عشرت بدر" پژوهشگر، محقق و بنیانگذار موزه لباسهای ایران درباره رنگ موردتوجه ایرانی ها برای لباس می گوید: در دوره هخامنشیان رنگ ارغوانی رنگ مهم و مورد توجه خاص مردم بوده و حالت تقدس و احترام داشته یکی از مهمترین هدایا لباس ارغوانی بوده و شاهان هخامنشی در زمان انجام مراسم رسمی و مذهبی و کارهای حکومتی از لباس به رنگ ارغوانی استفاده می کرده اند .
بنفش ، یکی از رنگ های درفش کاویانی
در درفش کاویانی که درفش همبستگی ایرانیان در برابر بیگانگان بوده است نیز از رنگ بنفش بهره برداری شده است . فردوسی بزرگ ساخته شدن درفش کاویانی بدست کاوه را چنین گزارش می کند :
فرو هشت ازو سرخ و زرد و بنفش
همی خواندش کاویانی درفش
دیدگاهها
رنگ بنفش ، رنگ مردم تیلند نیز است
رنگ بنفش رنگی مورد پسندو متفاوت