علی اکبر صفی پور معاون پژوهشی سازمان اسنادوکتابخانه ملی در گفتگو با ایسنا گفت:کتابهای درسیِ تاریخ واقعیتها را منتقل نمیکنند.آنچه از تاریخ درکتابهای درسی عنوان میشود، واقعیتهای تاریخ نیست که متأسفانه به گذشته نگاهی نقادانه دارد، در حالیکه ما در گذشته اندیشمندان و بزرگان زیادی در عرصههای مختلف از جمله پزشکی داشتهایم.کتابهای درسی تاریخ خواننده را به سوی نگاه سیاسی سوق میدهد و برای خواننده نفرت و جبههگیری ایجاد میکند،در حالیکه این نوع کتابها برای آینده این بچهها مفید نیست.
در گذشته علوم و تکنولوژیها به همراه گذر زمان با پیشرفت همراه بوده، در حالیکه تاریخی که در قالب کتابهای درسی تدوین شده، تنها به مباحث سیاسی آن و به صورت نقادانه پرداخته است.
در صورت تداوم اینگونه کتابها فرزندان به مرور زمان دچار دلزدگی از تاریخ میشوند، در حالیکه اصل تاریخ همه را جذب میکند، بنابراین باید واقعیتها در کتاب درسی طراحی شود تا فرزندان ما به مطالعه تاریخ علاقهمند شوند.
ابوعلی سینا، امیرکبیرها و دکتر قریبها نمونههایی از اندیشمندان تاریخی بودند که همچنان نام آنها ماندگار شده است.
در گذشته، کتابخانه در قالبهای مختلف با عنوانی دیگر نیز وجود داشته که تمامی کارهای اندیشمندان بویژه ابوعلی سینا ماندگار شده است.
تاریخ در کتابهای درسی باید به گونهای نگاشته شود تا همه اندیشمندان برای فرزندان ما ملموس شوند، در حالیکه کتابهای درسی تاریخ آنقدر نقادانه نگاشته شده و به وجود اندیشمندان در آن زمان توجه نشده که فرزندان ما اندیشمندان را باور نکردهاند و این برایشان موضوعی گنگ است.
برای انتقال هر فرهنگ در گذشته باید ابزار خاص خودش به کار گرفته شود، چرا که در گذشتههای دور کاغذ وجود نداشته است، اما فرهنگها به روشهای مختلف منتقل شده است.
در گذشته تنها 10 درصد مردم جامعه باسواد بودند که انتقال فرهنگ از طریق کاغذ و نوشتار غیرممکن بود، بنابراین به صورت شفاهی در بحثهای شبانه و بیانات پدربزرگها و مادربزرگها بر سر کرسی به نسلهای آینده منتقل میشد.
در گذشته داستانها، افسانهها و روریدادهای تاریخی به فرزندان آن زمان منتقل میشد. فرزندان در آن زمان با افراسیابها و رستمها زندگی میکردند، رفتارها و کردارهای مهربانی را میآموختند و با تاریخ مأنوس بودند.
به مرور زمان با آمدن جعبههای تلویزیون در کشور کرسیهای شبانه رخت برکند و فرهنگی به خانهها و فرهنگها وارد شد که هدف اصلی سازندههای تلویزیون بود.
باید فرزندان را به تاریخ علاقهمند کنیم چرا که آشنا کردن آنها با تاریخ، آشنا کردن آنها با گذشته خودشان است.
دیدگاهها
زنده باد ایران