مهرمیهن | رسانه ی فرهنگ ایران

هويت که از بافت برود؛ خانه تاريخي، لانه معتادان مي‌شود

فارغ از هجوم بساز و بفروش‌ها که هر از گاهي خانه‌اي تاريخي را شالوده برج يا پاساژي، مي‌کند؛ اين روزها شايد رايج‌ترين معضل خانه‌ها و بافت‌هاي تاريخي متروک، بدل شدن به خانه آخرت معتادان است. اتفاقي نامبارک که بي‌توجهي متوليان ميراث فرهنگي، شهري و دستگاه انتظامي آنرا تشديد کرده است.

خبرگزاري ميراث فرهنگي ـ گروه ميراث فرهنگي ـ درحال حاضر فرسودگي كالبدي برخي اماكن و بافت‌هاي تاريخي عاملي براي تجمع معتادان و بزهكاران شده است. معضلي كه غالبا به تخريب و نابودي كامل بنا انجاميده چنانکه بارها اتفاق افتاده اهالي محل براي جلوگيري از حضور و مزاحمت هاي اين دسته از افراد شبانه با بيل و كلنگ به جان بناهاي تاريخي افتاده اند. اين درحالي است كه هنوز هيچ ارگان و نهادي از جمله ميراث فرهنگي به تعريف مناسبي در حفظ و احياي اماكن تاريخي نرسيده است.

سعيد محمدي نهاوندي كارشناس معماري و مرمت شهري در اينباره به CHN گفت: بافت هاي تاريخي و فرسوده نيازمند ياري تمامي ارگان هاي اجرايي كشور هستند. در حال حاضر فرسايش برخي مناطق به گونه اي است كه مكاني براي تجمع افراد معتاد را فراهم كرده است.

وي افزود: درحال حاضر اماكني كه در معرض هجوم افراد معتاد قرار گرفته است در بافت هايي واقع شده كه از لحاظ موقعيت اجتماعي و قيمت در سطح پاييني قرار داشته و همين عامل حضور اين دسته از افراد را پررنگ مي كند. موضوعي كه نيروي انتظامي و سازمان قضايي كه بحث امنيتي را پيگيري مي‌كنند بايد بهتر و بيشتر روي آن متمركز شوند. چراكه عدم رسيدگي به موقع، شرايطي را فراهم خواهد كرد تا ساکنان محله براي خلاص شدن از حضور اين افراد، دست به تخريب بناها بزنند.

اين کارشناس معماري شهري با تاكيد بر بازگرداندن هويت منطقه به خبرنگار ما گفت: تازمانيكه بافت هاي تاريخي هويت واقعي خود را پيدا نكند بازسازي و نوسازي هيچ دردي را دوا نخواهد كرد. هويت از دست رفته در قالب خشت خشت بناي تاريخي است كه بايد دوباره مرمت شود و احياء آنها بايد به فراخور نياز مردم صورت بگيرد.

نهاوندي با بيان اينكه ابزار اجرايي اين کار بايد به بخش خصوص واگذار شود ادامه داد: عموم کشورهاي دنيا به يک تعريف واحد رسيده‌اند، به طوري كه متوليان دولتي تنها بسته مديريتي و نظارتي را به عهده دارند و كارهاي اجرايي را به بخش خصوصي براي سرمايه گذاري واگذار مي كنند. چرا كه متولي ميراث فرهنگي با محدود بودن ابزار و سرمايه هيچگاه توان اجرا در مقياس وسيع را ندارد.

اين مدرس دانشگاه معتقد است: درصورتي كه ابزار در اختيار بخش خصوصي قرار گيرد با افزايش توان مديريتي رسيدگي و مرمت بيش ازپيش خواهد بود و همين امر قابليتي براي ايجاد جاذبه گردشگري مي‌شود.

نوع نگاه مردم؛ نجات يا تخريب

درحاليكه وجود هر نوع بزهكاري در بناهاي تاريخي تنها به دليل فرسودگي كالبدي نيست چرا كه اين امر نه تنها به كوتاهي متوليان ميراث فرهنگي مي انجامد نشان از عدم مديريت شهري، بهزيستي و ارگان هاي مددكاري و نيروي انتظامي را شامل مي‌شود. معضلي كه مردم را به بي تفاوتي در برابر آثار و امكان تاريخي سوق دهد.

نهاونديان در اين خصوص گفت: موضوع ازدست ندادن هويتي كه از گذشتگان به ما رسيده و قابل احياء است بستگي به نوع نگاهي است كه مي تواند نجات دهنده يا تخريب كننده باشد.

وي ادامه داد: ناآگاهي شرايطي را بوجود آورده كه نمي دانيم اين بناها تا چه حد ارزشمند و چقدر مي تواند ارزش بوجود آورد. در نتيجه جلوه‌هاي زشت بر معماري زيباي بنا فائق آمده و باعث خواهد شد ارزش افزوده و گردش مالي كه با احيا به دنبال خواهد داشت، ناديده گرفته شود.

در همین زمینه

نوشتن دیدگاه


دستاوردهای هموندان ما

بارگذاری
شما هم می توانید دستاوردهای خود در زمینه ی فرهنگ ایران را برای نمایش در پهرست بالا از اینجا بفرستید.
 

گزینش نام برای فرزند

 

نگاره های کمیاب و دیدنی

XML