درود بر شما
در این باره می باید به چند نکته بژرفی اندیشید :
1 - ایرانیان هیچگاه بت پرست نبوده اند و حتی در گاه کهن و پیش از زرتشت نیز بت در ایران پرستیده نشده است .
2 - در پژوهش های تاریخی بویژه پژوهش پیرامون کردارهای بزرگان تاریخ ، بررسی دین و باورهای درونی آن کس از ارج و ارزش بالایی برخوردار نیست و ارزشمند رفتارها و کردارهای اوست و بنابراین در تاریخ از کورش نام نیکی مانده و رفتارهای نیکی در برابر مردمان داشته است و همین یک نکته برای بزرگ خواندن او بس است .
3 - مردوک نام خدای بابلیان بوده است و کورش بزرگ منشور خود را در بابل نگاشته است بنابراین می باید با نگرش و بر بنیاد آیین های بابلیان با آنها سخن می گفته و می نوشته است . در بابل نام خدا حال چه بت بوده باشد و چه خدای یگانه ، "مردوک" بوده است و بابلیان خدای را مردوک می خوانده اند و کورش نیز می بایست با زبان خود آنان با آنها سخن می گفت و بنابراین نمی توانست از اهورامزدا خدای ایران یاد کند . و اگر چنین می کرد بابلیان از او دور می شدند . باید بدانیم که کورش پیامبر نبوده است و خویشکاری دینی نداشته است و او یک فرمانروای دادگستر بوده است و برای فراخوانی مردمان به دین خود به بابل رهسپار نشده بود .
4 - آنگونه که از نوشتارهای گزنفون در کورش نامه و همچنین داستان ذوالقرنین در سوره ی کهف قرآن و کتاب دانیال نبی پیداست، کورش یکتاپرست بوده و خداوند یگانه را ستایش می کرده است .
5 - امروزه برای پژوهشگران آشکار شده است که کورش بزرگ همان ذوالقرنین قرآن کریم است و ما می دانیم که در قران از ذوالقرنین بنیکی یاد شده است و بنابراین قرآن کریم هرگز از یک بت پرست ستایش نمی کند و این خود شوند (دلیل) بسیار بزرگی بر یکتاپرست بودن کورش بزرگ است .برای آگاهی بیشتر در این زمینه می توانید کتاب "یگانگی شخصیت کورش و ذوالقرنین" نگارش محمدکاظم توانگر زمین را بنگرید . همچنین تفسیر علامه طباطبایی از قرآن و سوره کهف را بنگرید که بژرفی این یگانگی شخصیتی میان کورش و ذوالقرنین را روشن ساخته است .
................................
در پایان بدین برآیند می رسیم که کورش با همه ی آیین ها و باورها با آزرم رفتار کرده است و او در جایگاه یک فراخوان و پیامبر دینی نبوده است . ارزشمندترین سنجش در بررسی و شناخت کورش هخامنشی همانا رفتار و کردارهای شایسته و نیکوی اوست . حتی اگر کورش را یک بت پرست بخوانیم ، نمی توان از کارهای شایسته ی او چشم پوشید .