پیش از اسلام زبان ما میانی پارسی (پهلوی) بوده است . پس از آفند عربان همان پهلوی دیگرگون شد و با برخی زبانها آمیخت و سپس زبان پارسی پدید آمد. پس نه پارسی ریشه اش جایی دیگر است نه پهلوی جایی دیگر بوده است. و بخشی بزرگ از این واژگانی که با نام پارسی دری نامیده میشوند همان واژگان دگرگون شدۀ پهلوی است. خانک شد خانَه، بوتن شد بودن، پَتوستن شد پَیوستن، پَذ شد پَی، پَداچ شد پیاز، و ....
دیگر واژه ها از سغدی و پارتی و بلخی است.
دیگر واژه ها از سغدی و پارتی و بلخی است.